So klokslag soos die jakarandas hul pers gewaad aantrek, is Oktobermaand al vir die afgelope agt jaar Atterbury Nasionale Klavierkompetisiemaand! Vanjaar se kompetisie was weer ’n viering van uitstaande talent en uitnemendheid. ’n Totaal van 41 deelnemers, ’n allemintige 19 van hulle jonger as 12 jaar, voorspel groot dinge vir die toekoms van die kompetisie. Baie geluk aan die 18-jarige Colette du Toit, ’n Affie van Pretoria wat sedert 2011 nog elke jaar deelgeneem het, en wat vanjaar in die middel van haar matriekeksamen vasgebyt het en hierdie gesogte kompetisie vir jong pianiste gewen het.

Atterbury Trust se beursstudente kry meer as net finansiële ondersteuning, en dis juis die mentorskap van die Gro-Life beradingspan onder leiding van Leonie du Preez wat baie van hierdie jongmense tot hul grootste hoogtes aanspoor. Natalia Visagie het self vir ses jaar ’n Atterbury Trustbeurs gehad terwyl sy by Tukkies teologie geswot het, en nou dra hierdie alumna haar Vrydae op aan die Trust as berader vir die huidige beursstudente. Dít terwyl sy haar tweede meestersgraad voltooi, drie dogters grootmaak en voltyds werk as leraar. Ons hoor meer oor die paadjie wat haar tot hier gebring het.

Jy klink na ’n meester van die multitaak!  Vertel ons bietjie van jou gesinslewe.
Ek het drie dogters, Marna is elf, Ruve, drie en Talita is een. Ons het in Maart na Alberton verhuis, waar ek as voltydse leraar aangestel is. Ons is in ’n baie besige lewensfase gewikkel met klein mensies wat die wêreld ontdek, uitdaag en berge verskuif. Ek en Reuben is vyf jaar getroud en geniet mekaar se geselskap en om reisgenote te wees van die lewe.

Hoe het jou paadjie destyds met Atterbury s’n gekruis en wat was jou persoonlike omstandighede in daardie stadium?
Ek was in matriek aan Hoërskool Pretoria-Wes in 2005 en my skoolhoof, Rita Coetsee, het haar voorgeneem dat sy vir my ’n beurs gaan soek. Ek het na matriek eers vir ’n jaar gewerk, en myself vreeslik jammer gekry oor my groot drome om te gaan swot nie realiseer het nie. Ek het wel in daardie tyd ’n korrespondensiekursus in Menslike Hulpbronbestuur aangepak, maar dit was nie wat ek graag wou studeer nie.  As dit nie vir die beurs was nie, sou dit my baie langer gevat het om my drome te kon vervul.

Hoe het jy op teologie besluit as ’n studierigting?
Ek het geweet ek wil met mense werk. In matriek het ek begin met ’n korrespondensiekursus in Pastorale Berading en daarom het ek geweet ek wil òf berading òf sielkunde studeer. Ek het aanvanklik gereken my roeping was net om pastorale berading te doen. Eers heelwat later in my studies het ek besef dat ons deur prediking en gemeenskapsdienste voorkomend optree en sodoende juis die behoefte aan berading minimaliseer. Ek en my pa het in my Graad 10 jaar begin om ’n Bybelskool by te woon en dit het my belangstelling in teologie geprikkel.

Ek het by Tukkies my BTh en my MDiv graad voltooi en is nou al meer as tien jaar blootgestel aan teologie as vakgebied. Ek is hooked! Tans is ek besig met my tweede meestersgraad, aan die Universiteit van Stellenbosch, deur middel van ’n beurs wat die kerk van Swede aan my toegeken het om my MTh te voltooi in “Geslag, Gesondheid en Teologie”. Ek is sterk besig met my skripsie en mik om dit einde November in te dien.

Petrus Visser is ’n chemiese ingenieurswesestudent in sy tweede jaar by Tuks, en soos al ons Atterbury Trust beursstudente is hy nie bang vir ’n uitdaging nie… hy is juis tans besig om ’n watersuiweringsprojek te lei wat eintlik vir ’n meer ervare student bedoel was! Net soos hy daarvan hou, sê hierdie talentvolle jongman wat graag sy talente wil aanwend om die omgewing te help. Ons het hom uitgevra oor sy toekomsplanne.

Hoe het jy besluit op die vakrigting wat jy gekies het?
Ek was nog altyd lief vir chemie, plus ek geniet die uitdaging wat die kursus vir my bied.

Jy bly nie in ’n koshuis nie, né? Hoe het jy dus ingeskakel by die studentelewe op kampus?
Nee ek swot uit die huis uit. Dit was aanvanklik moeilik om in te skakel sonder om by ’n daghuis aan te sluit, maar ’n mens kom elke dag so ’n magdom mense teë dat dit nie moeilik was om vriende te maak nie. Sodra ’n mens vriende gemaak het, is die res maklik.

Wat sou gebeur het as jy nie destyds die Atterburybeurs gekry het nie? Hoe het jy daarvan te hore gekom?
Dit sou baie uitdagend gewees het sonder die finansiële ondersteuning wat die beurs my gee. Ek sou moes aanklop by verskeie familielede om my studies te help betaal. Gelukkig het my vriendin se pa my van die beurs vertel…

Dit was ’n aanhouer-wen triomf toe Affies matriekleerder Colette du Toit verlede Vrydag by die Atterbury Teater die prys ingepalm het as algehele wenner van die Atterbury Nasionale Klavierkompetisie… in haar agtste jaar van deelname! Uitvoerende trustee Zahn Hulme sê dis verblydend dat die kompetisie elke jaar groei in statuur wat ook weerspieël word in die aantal inskrywings wat ontvang word.  “En hoe wonderlik dat Colette in die middel van haar matriekeindeksamen sukses gesmaak het, nadat sy sedert 2011 elke jaar deelgeneem het!” Ons het by die meisie van die oomblik gaan hoor presies hoe haar paadjie haar tot by hierdie indrukwekkende prys gelei het.

Laat ons eerstens sê: baie geluk! Hoe voel dit om die algehele wenner te wees?  Het jy gereken jy het ’n kans om te wen?
Ek is diep gelukkig en dankbaar om die algehele wenner te wees, alhoewel dit nog nie werklik ingesink het nie! En nee, ek neem al van 2011 af deel, so ek het nie vooraf gedink ek gaan wen nie; ek het maar my beste gegee en die optree-geleentheid geniet.

Hoe lank het jy voorberei hiervoor, en was daar vanjaar ook ander kompetisies waaraan jy deelgeneem het?
Ek het nie spesifiek net vir hierdie kompetisie voorberei nie; ek leer elke jaar nuwe stukke en gebruik dit waar ek kan in kunswedstryde of kompetisies en konserte. Vanjaar was hierdie egter die enigste kompetisie waarvoor ek ingeskryf het.

En presies hoe groot was jou prys-oes?
Behalwe die hoofprys, het ek ook dié vir Beste Uitvoering van ’n Romantiese Werk en die eerste prys as kategorie-wenner in my ouderdomsgroep gewen; en ook die John Roosprys.

Aardklop is vir nog ’n jaar verby, en die jeug-platform Pronk Podium wat deur Atterbury Trust geborg is, het vir die jong deelnemers ’n wonderlike ervaring gegee. Ons het gesels met een van die feeskoördineerders, Delmari van Zyl, oor die lekker, en die lesse…