Dis altyd ’n plesier om die stories van geleenthede bied en omgee van die Atterbury Trust met ander te deel. Ek was bevoorreg om hierdie week ’n praatjie oor die werksaamhede van die Atterbury Trust by ’n dameskring-geleentheid te lewer. Ek het vertel van finansieel behoeftige studente wie se lewens sedert 1999 vir altyd verander is deur ’n beurs van die Atterbury Trust. Die onmiddelike reaksie was: “Jy het ons vandag sommer baie hoop vir die land gegee!”

Treffer-toneelstuk by Atterbury Teater op die planke

Die Nasionale Teaterinisiatief (NATi) is die medeborg van die treffer-drama Monsieur Ibrahim en die Blomme van die Koran wat eersdaags by die Atterbury Teater op die planke gebring word. Ons hoor by NATi se Cornelia Faasen en die vervaardiger van die produksie, Hugo Theart, hoe dit alles bymekaar gekom het.

Cornelia, vertel ons meer van NATI, wat is julle oogmerke, en wat is julle werksaamhede? Hoeveel produksies borg julle jaarliks?
NATi is ’n befondsings- en ontwikkelingsinisiatief van verdienstelike teater wat ’n perspektief of narratief toevoeg tot die Suid-Afrikaanse narratief.  Ons is werksaam in Afrikaans, maar posisioneer Afrikaans as ’n inheemse taal van Suid-Afrika wat gelykstaan aan ander inheemse tale en graag met ander taal- en kultuurgemeenskappe saamwerk.  Die hoeveelheid produksies wat ons borg wissel jaarliks afhangend van die aanbod.  Ons werk nou saam met die groot vervaardigende feeste en teaters in die land om die regte produksies in ’n jaar te identifiseer om die teaterlandskap te dien (ons ondersteun jong en ouer kunstenaars, nuwe, innoverende werk, maar ook klassieke werk, ons ondersteun ook werk wat genre-vernuwend is en ook werke wat ons weet by ons meer tradisionele gehore aanklank sal vind).  Ons probeer dus leemtes aanspreek, maar ook grensverskuiwend te wees.  Ons wil graag gehore uitdaag om opnuut te dink oor die politieke situasie in die land en oor die stand van die wêreld en die rol van “Afrikaner”.  Maar ons wil ook graag teater maak wat gehore opgewonde maak en sal laat terugkeer na die teater.

Die waarheid is dat ons maar bietjie van ’n “mixed bag” is en konstant moet aanpas by die bedryf en die behoeftes van die onderskeie rolspelers.  Ons feeste is ons grootste vennote en elke fees het sy eie karakter en unieke gehore, en ons moet hierby aanpas en dit respekteer.

Hoe het NATi by hierdie produksie betrokke geraak; en presies wat is julle rol?
Cornelia: Ons rol wissel van produksie tot produksie.  Ons is soms meer betrokke in ’n vervaardigende hoedanigheid en soms minder.  Die rede vir ons betrokkenheid wissel ook van projek tot projek en produksie tot produksie, maar dit word grotendeels bewerkstellig deur samewerking met feeste.

Met sy sentrale posisie in Lynnwood Bridge is Atterbury Teater nie net geliefd onder Pretoria se teatergangers nie; dit is ook ’n gewilde lokaal vir korporatiewe funksies, en met goeie rede. Ons hoor wat alles moontlik is by Jane van Litsenborgh, korporatiewe bestuurder en Stephnie Stander, eienaar van die teaterrestourant, Stephnies, die wenspan wat die teater gereeld in ’n korporatiewe konferensielokaal omskep.

Watter van die teater se unieke fasiliteite maak dit besonder geskik vir ’n korporatiewe funksie, en hoe is dit beter as baie ander lokale in die omgewing?
Die hoogstaande tegnologie ten opsigte van klank, beligting en beeld, saam met die dienste van ons hoogs gekwalifiseerde tegniese personeel, verseker voorleggings en funksies van ’n baie hoë gehalte.  Ons het ook ’n volledig toegeruste kroeg wat vir alle funksies oop is en wat unieke versoeke kan deurvoer; Stephnies Restaurant het direkte toegang tot die teater se voorportaal vir die vinnige bediening van warm kos; en natuurlik die baie gerieflike ligging naby die N1 Lynnwoodwegafrit, met hope veilige parkering en 24-uur sekuriteit. Die City Lodge hotel wat deel vorm van die Lynnwood Bridge ontwikkeling is ook baie gewild onder konferensiegangers sowel as kunstenaars wat by die teater optree.

Watter soort funksies werk goed hier, en hoe word die teater se uitleg benut? Hoeveel mense kan julle vir ’n konferensie akkommodeer?
Daar is twee tipe funksies wat veral uitstaan. Eerstens kan die teater omskep word in ’n korporatiewe aanbiedingslokaal deur die voorste skerm te laat sak, sodat voorleggings gemaklik aangebied kan word. Met hierdie tipe funksie kan ons 400 gaste akkommodeer in gemaklike stoele in ’n lugverkoelde teater. Die voorste paar rye stoele is ook toegerus met ’n opslaanskryfblad. Hiermee saam kan vingeretes vir 400 gaste in die voorportaal aangebied word.

’n Funksie met ’n aansit-ete in die voorportaal is ook ’n opsie. Hiervoor kan ons tot 140 gaste gemaklik akkommodeer. Die teater kan gebruik word vir ’n vertoning gekombineer met iets soos prysoorhandigings of selfs toesprake. Kunstenaars wat teen voorkeurtariewe optree, kan ook deur bemiddeling van die teaterpersonnel gereël word.

Ons bou unieke funksies rondom die kliënt se behoeftes; deur die dag is dit meestal konferensie-styl en in die aand ’n aansit-ete of ’n skemerkelkiefunksie.

Atterbury Trust beursalumni Elrinda Rost het nie net ʼn buitengewone naam nie, sy maak ook ʼn spesiale en betekenisvolle bydrae tot ander mense se lewens by die Assmang Khumani Ysterertsmyn naby Kathu. Dis ’n lang pad van Potchefstroom af waar sy in 2004 as een van Atterbury se nuwe beursstudente aangemeld het by die Universiteit van Potchefstroom om uiteindelik ’n B.Com. Kommunikasiebestuur en ʼn Honneurs in Bemarkingbestuur en Entrepreneurskap (cum laude) te verwerf. Terwyl ons terugkyk op twintig jaar van die beursfonds, is dit heerlik om te hoor waar in die wêreld een van ons uitblinkers haar deesdae bevind…

Gee vir ons ’n oorsig van hoe jou paadjie verloop het sedert jou studentedae en hoe jy uitgekom het waar jy vandag is.
Ons bly tans in Kuruman, maar ek werk 30km buite Kathu. Ek ry elke dag sowat 80km werk toe en 80km terug! Ek het grootgeword op ʼn klein plattelandse dorpie, Jan Kempdorp in die Noord-Kaap, het gaan swot in Potchefstroom en in Desember 2007 begin werk by die ingenieursfirma Aurecon in Kimberley. Ek is verplaas na Aurecon se Kurumankantoor in 2010, en ons het soontoe verhuis. In 2014 het ek by Assmang Khumani Ysterertsmyn begin werk, net buite Kathu. Ons bly tans baie lekker in Kuruman en het ʼn ongelooflike ondersteuningsnetwerk met familie wat ook hier bly, en het wonderlike vriende gemaak.

Kan jy ons iets oor jouself vertel?
Ek sien myself as ʼn baie energieke persoon en leef my passie uit om ander te ontwikkel. Ek het ʼn kreatiewe kant wat ek graag stimuleer deur ontwerpprojekte aan te pak in my vrye tyd. Ek is ook betrokke by my kerk as organiseerder van ons jaarlikse Ogiefees (ʼn basaar en pretlopie). Ek is getroud en ons het twee pragtige kinders, ʼn dogtertjie (vyf jaar) en ʼn seuntjie (twee jaar). Ons is baie lief vir die buitelug, braai graag saam met vriende, en geniet dit om te kamp. Ek het nooit juis daarvan gehou om te lees nie, maar deesdae lees ek graag motiveringsboeke. Ek lees tans “Droom Jy Groot Genoeg?” Die kinders verg heelwat aandag en hulle is ook maar ons ontspanning. Ek doen pilates as deel van my oefenprogram.

Wat presies behels jou werk?
My posbenaming is bestuurder van korporatiewe maatskaplike verantwoordelikheid (corporate social responsibility manager).  Ek is tans verantwoordelik vir twee subafdelings – sosio-ekonomiese ontwikkeling, die myn se gemeenskapsontwikkeling, asook ʼn strategie om ekonomiese groei te bevorder en armoede te verlig. Ons help omliggende gemeenskappe as deel van ons maatskappy se sosiale verantwoordelikheid. Dit sluit projekte in soos die ontwikkeling van infrastruktuur, opvoedkundige ondersteuning, gesondheidsdienste en beursprogramme.

’n Prentjiemooi toekoms lê voor vir een van ons nuutste alumni studente

Pieter Burger het in 2017 sy kwalifikasie in animasiekuns by die gesogte Vega-skool ontvang. Hy kon sy kardinale derdejaar suksesvol voltooi met die hulp van ’n Atterbury Trustbeurs, en was nie net ’n uithaler student nie, maar het in die proses ook sommer ’n Loerie gewen. Hierdie prys is soos die Oscars van die plaaslike advertensiewese. Ons het by die jong presteerder gaan aanklop om meer uit te vind.

Baie geluk met daardie Loerie; dis indrukwekkend om as student al een van die mees gesogte pryse in jou bedryf te wen! Jy moet baie trots wees...
Die Loerie was eintlik ’n groot skok vir my, ek het nie eens geweet ek was ’n finalis totdat ek in Durban aangekom het nie; ek was amper in trane toe ek dit hoor. Ek het vir maande aan die projek wat gewen gewerk, so ek was verskriklik trots toe ek gehoor het ek is ’n finalis. Die aand self was verby wonderlik en ek het ek baie professionele mense in die bedryf ontmoet. Toe ek my naam sien het ek amper uit my nate gebars, ek was baie trots op myself...

Wat het jou op animasie as vakrigting laat besluit?
As kind het ek baie animasieflieks en -stories gekyk; dit was vir my baie interesant hoe die tekeninge beweeg, hoe die agtergronde lyk, en hoe dit die storie beïnvloed. As kind het ek nooit geweet hoe dit gemaak word nie, en ek het geen idee gehad dat dit ’n moontlike beroepskeuse kon wees nie, totdat ek eendag ’n program daaroor gesien het. Dis hoe ek by Vega uitgekom het. Ek het multimedia geswot, wat ’n kombinasie van animasies, webontwerpe en advertensies is. My drie jaar by Vega was eerlikwaar van die beste tye van my lewe. Ek het goeie pelle daar gemaak, werk gedoen wat ek geniet het en meer geleer oor animasie (my gunsteling vak). Ek het baie kennis opgedoen oor die advertensiebedryf, hoe dit werk en hoe ek as ʼn ontwerper dit kan verbeter.